بنام تو ای قرار هستی
سلام و عرض ادب و احترام
مریم منتظر گرامی به شما کاملا حق میدم که از غربت این تاپیک دلگیر باشید . نمیدونم چرا دوستان و همکاران اینقدر نسبت به این تاپیک بی توجه بودند ( ان شاء الله از این به بعد نباشند) .
وقتی تصمیم گرفتم این تاپیک رو بزنم خیلی ذوق و شوق داشتم . فکر اینکه دوستان و همکاران کلی حرف و گفتگو دارند , احوال هم رو می پرسند , اگر قراره مدتی نباشن اینجا اعلام می کنند , کارهاشون رو باهم هماهنگ می کنند , مناسبتی پیش بیاد اینجا بهم تبریک و تسلیت می گند ..................... و خیلی چیزهای دیگه
برای همین ساعتها بخش تصاویر گوگل را زیر و روز کردم , شاید باورتون نشه که بیشتر از سی تا عکس سیو کردم رو هرکدام کار کردم , اما به دلم ننشست و رفتم سراغ تصویر دیگه , تا بلاخره این تصویر و نوشته و تلالو زیبایی که داشت و به نوعی حس محبت و انتظار و همدلی را تداعی می کردم پسندیدم .
به جرات می تونم بگم تقریبا یک روز تمام وقت گذاشتم تا تصویر مناسب را براش پیدا کنم و اونطوری که به دل بشینه بسازم و بنویسم ............... برای اسمش تصمیم مناسب بگیرم ............ متن مناسبی براش بنویسم که ایجاد شوق و انگیزه کنه .....
اما افسوس , قرار گاه منتظران هم مثل مولای منتظران در غربت ماند