╬^*^*╬ اسماعیل نفس درمسلخ عشق *ویژه نامه عید سعید قربان *╬ *^*^╬

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

╬^*^*╬ اسماعیل نفس درمسلخ عشق╬ *^*^╬
* ویژه نامه عید سعید قربان *

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

قال الإمام علیّ علیه السلام :

سَمِعتُ رَسولَ اللّه ِ صلى الله علیه و آله یَخطُبُ یَومَ النَّحرِ ، وهُوَ یَقولُ :
هذا یَومُ الثَّجِّ والعَجِّ ، والثَجُّ : ما تُهریقونَ فیهِ مِنَ الدِّماءِ ،
فَمَن صَدَقَت نِیَّتُهُ كانَت أوَّلُ قَطرَةٍ لَهُ كَفّارَةً لِكُلِّ ذَنبٍ ،
والعَجُّ : الدُّعاءُ ، فَعِجّوا إلَى اللّه ِ ، فَوَالَّذی نَفسُ مُحَمَّدٍ بِیَدِهِ
لا یَنصَرِفُ مِن هذَا المَوضِعِ أحَدٌ إلاّ مَغفورًا لَهُ ،
إلاّ صاحِبَ كَبیرَةٍ مُصِرًّا عَلَیها لا یُحَدِّثُ نَفسَهُ بِالإِقلاعِ عَنها .

امام علی علیه السلام فرموده اند :

شنیدم رسول خدا صلی الله علیه وآله روز عید قربان ، خطبه می خواند ومی فرمود :
امروز ، روز «ثجّ» و«عجّ» است . ثجّ ، خون قربانی هاست كه می ریزید .
پس نیّت هركس صادق باشد ، اولین قطره خونِ قربانی او كفّاره همه گناهان اوست ،
و«عجّ» ، دعاست . پس به درگاه خداوند دعا كنید ،
قسم به آن كه جان محمّد صلی الله علیه وآله در دست اوست ،
از اینجا هیچ كس بر نمی گردد ، مگر آمرزیده شود ،
جز كسی كه گناه كبیره انجام داده وبر آن اصرار ورزد
ودر دل خود ، تصمیم بر ترك آن ندارد .

کتاب «حج و عمره در قرآن و حدیث» ، صفحه 361

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

اکنون ابراهیم است و فرزند دلبند او،
فرزند انتظارهای طولانی،
میوه دل او، پاره جگر او...

و فرمان حقّ: اسماعیلت را ذبح کن!
اسماعیل را هم‏چون قربانی، به قربان‏گاه ببر،
سرش را بر مذْبَح بگذار، کارد بر گلویش بنه،
خونش را جاری ساز... و بکش، بکش اسماعیلت را...

قربانی کن هر آن‏چه میان تو و حقیقت مطلق است،
به قربانگاه ببر هر آن‏چه را
که میان تو و «او» فاصله می‏اندازد.

ای بت شکن تاریخ! اکنون... اکنون، اسماعیل،
فرزند دلبندت را به قربانگاه ببر!

ای ابراهیم؛ ای قهرمان توحید؛ ای آزموده؛
ای گذشته از آتش؛ ای برگزیده خدا؛
ای وارث رسالت؛ ای پیامبر پاکی؛
ای رسول روشنی! آنک آخرین آزمون بندگی است.

اسماعیل تو، جاه توست، مال و موقعیت
و مقام و شهرت و قدرت و مکنت توست.

اسماعیل تو دنیای توست
و هر آن‏چه در دنیا به آن دل بسته ‏ای.
اسماعیل تو، نفس توست؛
اسماعیل، تویی؛ و تا از میان برنخیزی،
به وصلِ حقّ نمی‏رسی.

پیرمرد یک عمر، بار انتظار فرزند به دوش کشیده بود؛
سارا را توان فرزند آوردن نبود.
در نشیب حیات، ناباورانه، فرزند را از هاجر جُست،
و شگفتا که یافت؛ و اینک پس از سال‏ها انتظار
و رخ نمودن ابرهای تیره نومیدی،
خورشید میلاد اسماعیل،
آتش در نهادِ شبستان سرد او نهاده بود.

اسماعیل هدیه ‏ای بود از سوی خدا
به صبر ناگزیرِ بت شکن تاریخ.
اما اراده خداوند،
بر توحید محض خود استوار شده بود.

باید تمام بت‏ها می‏ شکستند تا جان ابراهیم،
به حریم خلوت عشق راه می‏یافت.

و آنک آخرین بتِ نَفْس،
آخرین خواست دنیا،
آخرین تصوّر حایل میان خود و خدا،
اسماعیل بود.

قلب مضطرب ابراهیم را تأیید اسماعیل آرام می‏کند:
به فرمان خدا عمل کن پدر!

اشک در چشمان پیر سال ابراهیم شعله می‏کشد.
برای آخرین بار سر تا پای اسماعیل را می‏نگرد.
دیگر تاب و توانش نیست.
دیدگان را بر هم می‏نهد و دلش آرام می‏گیرد.

عزیزترین ذبیح خدا سر بر تخته سنگ منا می‏نهد
و تیغ ابراهیم بر رگ گردنش می‏نشیند
که ناگاه... گوسفندی...
و فرمان خدا که گوسفند را ذبح کن!

ابراهیم در جان خویش، اسماعیل نفس را کشته بود؛
و فرشتگان شاهد حماسه شگفت توحید بودند.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

ای عزیزان به شما هدیه ز یزدان آمد
عید فرخنده ی نورانی قربان آمد

حاجیان سعی شما شد به حقیقت مقبول
رحمت واسعه ی حضرت سبحان آمد

عید قربان به حقیقت ز خداوند کریم
آفتابی به شب ظلمت انسان آمد

جمله دلها چو کویری ست پر از فصل عطش
بر کویر دل ما نعمت باران آمد

خاک میسوخت در اندوه عطش با حسرت
نقش در سینه ی این خاک گلستان آمد

امر شد تا که به قربانی اسماعیلش
آن خلیلی که پذیرفته ز رحمان آمد

امتحان داد به خوبی بخدا ابراهیم
جای آن ذبح عظیمی که به قربان آمد

آن حسینی که ز حج رفت سوی کرببلا
به خدا بهر سر افرازی قرآن آمد

سید محمدرضا هاشمی زاده

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

عيد سعيد «قربان»، جشن «تقرب» عاشقان حق

روز به قربانگاه بردن اسماعیل نفس به مسلخ دوست

روزقرار گرفتن بر اوج قله بندگي وایثار

روز سرافرازی ابراهیم در آزمون بندگی

بر پیروان آئین ابراهیمی مبارک باد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

مکتب عاشقی، مشق بندگی{ویژه نامه عیدسعیدقربان}( سال90)

ويژه نامه عيد سعيد قربان ( سال89)

پيامک هاي تبريک عيد فرخنده قربان

گالري تصاوير حج وعيد قربان

قربانی از چه زمانی مرسوم شده است؟

عید قربان عید تمام مسلمانان جهان

فضیلت نماز عید قربان در قرآن

اعمال شب و روز عید قربان

ویژگی حج مقبول چیست ؟

احکام و شرایط قربانی


احکام نماز عید قربان


قربان در قران

[عهد آسمانى]

خوشا سر به سوداى معبود سپردن و فرمان بردن از حضرت دوست!
خوشا شيطان درون خويش را به بند كشيدن و از هر چه غير دوست، چشم پوشيدن!
خوشا لحظه قربانى كردن بت‏هاى ظاهر و باطن به پاى عشق و هم‏سفر شدن با راهيان كوى دلدار!
خوشا گرگ‏هاى خشم و غضب را از ديار دل خويش راندن!
خوشا نوبت به زمين زدن ناقه‏هاى تكبر كه اسباب زحمت آدمى‏اند و سد شده‏اند در مسير رستگارى‏اش!
خوشا روايت «بسم الله» بر گلوى خويش خواندن و كلمه توحيد را بر تخت پادشاهى قلب نشاندن!
خوشا جهاد اكبر با مدعيان دروغين خدايى و خوشا جان عزيز خويش را به قربان‏گاه عشق بردن وگذشتن از همه چيز به خاطر او!



میثم امانی

[عهد آسمانى]

عيد شرافت و بندگى
عيد قربان، عيد شرافت بنى آدم است و كرامت انسانى ‏اش؛ جشن رها شدن از قيد پدرانى است كه جان فرزند خويش را نذر قربان‏گاه‏ها مى ‏كردند.
عيد قربان، عيد سربلند بيرون آمدن از امتحان عبوديت است.
عيد قربان، نقطه عطف آزادى است در تاريخ اسارت‏ها و بردگى ‏هايى كه بر انسان تحميل شده بود.
عيد قربان، سرآغاز حكومت توحيد است و تولد ايمان و مرگ ترديد.


میثم امانی

[عهد آسمانى]

نردبان تقرب
عيد قربان، عيد تسليم است و تعظيم شعاير الهى.
از «اين حيوانات كه قربانى مى‏ كنيد، نه گوشت و خونشان، كه تقواى شما به خدا مى‏ رسد».
قربانى كردن، نماد شكرگزارى است و نماد خاكسارى و ره‏سپارى با دين حنيف ابراهيم عليه‏ السلام
قربانى كردن، نماد انفاق است؛ انفاق عزيزترين‏ها و بهترين‏ها؛ كه «لَن تَنالُوا البِرَّ حتَّى تُنفِقُوا مِمَّا تُحِبُّون»؛ نشانه ‏اى است براى نشان دادن بندگى و «هم‏صدا با حلق اسماعيل» نواى اطاعت سر دادن.
قربانى كردن، نردبان تقرب است و ذره شدن تا اوج... تا ملكوت... چاقو زير گلوى «حرص» نهادن است و ريختن خون «بخل»؛ دل از تيرگى‏ ها شستن است و تن سپردن به پاكى آب‏هاى طهارت...
آن روز، ابراهيم در كنار آبى ‏ترين تصور رسالت خويش، به نمايشى سرخ فراخوانده مى ‏شد. آنجا صحنه رقابت آسمان با زمين بود و او بايد ميان اسماعيل و پروردگارش، يكى را بر مى ‏گزيد.
محبوب ابراهيم، تحفه‏ اى از او خواسته است؛ هديه ‏اى به نازكى حلق مبارك اسماعيل و اراده‏ اى به استحكام تيزترين شمشيرها. اينجا نقطه رويارويى همه انسان با شيطان است؛ اين عيد قربان است؛ عيدى كه در آن، توحيد ابراهيم، در دو راهى انتخابى سخت مى ‏ايستد و ملائك، نفس‏ها را براى تماشا حبس مى ‏كنند.


میثم امانی

[عهد آسمانى]

ابراهيم سربلند

اسماعيل و ابراهيم به راه افتاده‏ اند. سجاده ‏اى به وسعت تمامى زمين، در قربان‏گاه پسر، رو به راه شده است. ابراهيم در برابر رسالت خويش، خم مى ‏شود و ركوع مى ‏كند تا تيزى شمشير خويش را دو برابر كند و تحفه ‏اى را كه براى اثبات صداقت خويش پيش‏كش آورده است، تقديم كند؛ ولى شمشير با حلق اسماعيل در نمى ‏آميزد و سرانجام، سربلندى انسان در بلندترين قله تاريخ دلدادگى ‏اش اتفاق مى ‏افتد.
ابراهيم! امتحان تو، بلنداى سقف عشق را در معمارى بندگى نشان داد و خدا تو را استعاره كرد براى عبرت مدعيان ايمان.
با اسماعيل درونم
سالك راه عشق، پلك‏هاى بسته مى‏ خواهد و قلب روشن.
آنجا صحنه عاقلانه‏ ترين جنون‏هاى دلدادگى‏ ست؛ جايى كه آنچه هست، معرفت است؛ نه مصلحت. در اين مسير، روح من، اسماعيل من است و براى ابراهيم شدن، تيغى تيزتر از «فراموشى خود» ندارم. به راستى، تنها كسانى فراموش نمى‏ شوند كه خود را از ياد ببرند.
بارالها! نفس خويش را در هر لحظه «رمى جمرات» مى‏ كنم تا هر آنچه جز تو در من تجسم شود، محكوم به نابودى باشد.
الهى! حجّ درونى ‏ام را به قربانى‏ كردن نفس پايان ده تا اسماعيل وجودم را كه در من به وديعه نهاده ‏اى، با همان معصوميت كودكانه به ديدار تو آورم.
اسماعيل چه‏ قدر تكرار شد!
اسماعيل! تو بارها تكرار شدى. بعد از تو، روزهايى در تاريخ سر رسيد كه روزى چند مرتبه عيد قربان مى‏ شد و چه ابراهيم ‏ها كه پسرانشان را با دست خالى به مقتل مى‏ بردند و با دستى پر از بوى بهشت باز مى ‏گشتند! تو آغازگر مكتبى بودى كه در آن، شمشير، جز به اراده دوست نمى ‏برد و شاگردان تو از آن به بعد هر جا كه شيطان ديدند، سنگ در دست گرفتند و دورش كردند؛ مثل بچه ‏هاى فلسطين.
ابراهيم! شكوه محض لحظه ايثار، ميراث آيه ‏هاى خلوصى است كه پيامبرش تو بودى.

میثم امانی