همسفر با زائران دیار یار{ویژه نامه روز عرفه }

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

▓彡♥♥♥ همسفر با زائران دیار یار ♥♥♥彡▓

♥♥♥ ویژه نامه روز عرفه ♥♥♥

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

ای حسین!

تو در این دشت، چه خواندی که هنوز

سنگ های «جبل الرّحمه» از گریه تو نالانند؟

در دعای عرفه،

تو چه گفتی، تو چه خواندی که هنوز

تب عرفان تو در پهنه این دشت به جاست؟


ای حسین!


عشق را هم ز تو باید آموخت


و مناجات و صمیمیت را


و عبودیت را.


دشت از نام تو عرفان دارد.


و شب، از یاد تو عطرآگین است.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

دستان لرزانم را به آسمان بلند می‏کنم.
سرم را در آسمان می‏چرخانم. جز نور نمی‏بینم.

فریاد می‏زنم و پژواک صدایم را نمی‏شنوم.
چشمه چشمه اشتیاق از چشمانم جاری می‏شود.

زمین می‏چرخد، آسمان می‏چرخد و من...
من که تو را سال‏هاست در طوافم

و تو ای قبله‏ گاه راستین من که
«یا مَن هو اَقربُ إِلیّ من حَبلِ الوَرید»ی،
چگونه خویش را از تو دور ببینم؟!

خود را از بیابان‏های غفلت، به سوی سرزمین نور می‏کشم؛
به مکانی که بهترین بندگان، در این روز پرالتهاب،
تو را می‏خوانند. صدای عشق می‏آید.

صدا، صدای حسین علیه ‏السلام است
و منکه چون سنگ‏ریزه‏ای ناچیز،
دل به اوج کلمات او بسته ‏ام،

آسمان و زمین، با حسین علیه ‏السلام می‏خوانند
و تمام صحرا تکرار می‏کند. فوج فوج فرشتگان،
صحرای لم یزرع عرفات را پوشانده است.

بی‏ سپاس، چگونه لب به سخن بگشاید،
وقتی حسین علیه ‏السلام ،
نعمت‏های تو را می‏شمارد و سپاس می‏گوید؟!

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

الهی!
چگونه به درگاه تو روی آورم،
وقتی خویش را آلوده پست ‏ترین عصیان‏ها می‏بینم
و در توشه عملم جز زشتی و سیاهی نیاندوخته‏ ام؟

دعای امام را شامل این ذرات ناچیز و بی‏ ارزش عرفات کن
که بر زمین، به امید عنایت تو نشستیم
و حسین علیه ‏السلام را شفیع قرار دادیم.

تمام اجزای این خاک اشک می‏ریزند
و تمام ذرات این صحرا فریاد می‏زنند:

«اللهم انی ارغب الیک و اشهدُ بالرّبوبیّ
ة لکَ مُقراً بِانکَ رَبّی و الیک مَرَدّی».

علی خالقی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

تنگ غروب و ساحلِ شور و نواي عرفه
شكسته كشتي دلم، به ناله هاي عرفه

بر پرِ سجاده‌ي دل، گره نشسته، وا نما
اي گل سجاده نشين، به يك دعاي عرفه


به روي خاك بسته‌ام، تيمم نيايشي
تو را قسم اشارتي، بر اين گداي عرفه

دخيلِ بندِ خيمه‌ي عزيزِ آل كوثرم
شفا بده مريض را، تو اي شفاي عرفه

قسم به جد اطهرت، قسم به اشك مادرت
به هر نفس بخوانمت، به نغمه‌هاي عرفه

رها نمي‌كنم تو را، غريب دشتِ زمزمه
من و غروبِ قسم و تو و خداي عرفه

چه كرده‌اي تو با دلم، در اين نسيمِ واپسين
به روضه‌اي مهار كن! تو عقده هاي عرفه


شاعر : حسن فطرس

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

امام سجاد(ع) در حدیثی فرمود:

عصر روز عرفه و ظهر روز دهم که حاجیان در منا حضور دارند،
خدای سبحان به فرشتگان مباهات می‌کند و می‌فرماید:

«اینان بندگان من هستند که از راه‌های دور و نزدیک
با مشکلات بسیار به اینجا آمده

و بسیاری از لذت‌ها را بر خود حرام کرده
و بر شن‌های بیابان‌های عرفات و منا خوابیده‌اند

و این‌گونه با چهره‌های غبارآلود،
در پیشگاه من اظهار ناتوانی و خواری می‌کنند.

اینک به شما اجازه دادم تا آنان را ببینید.
آنگاه فرشتگان حق به اذن خداوند
بر دل‌ها و اسرار نهان آنها آگاه می‌شوند.


اصول کافی ج 96، ص 259.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

فعالیتهای فرهنگی وهنری,ادبی وصوتی وتصویری


عرفات میعادگاه عاشقان{ ویژه نامه روز عرفه}سال 91
عرفه روزاشک واستغفار،عشق و دلباختگی (سال 90)
عرفه روز نيايش و بندگي ( ویژه نامه سال 89 )
(کلیپهای صوتی مناجات و دعا ویژه روز عرفه)
گالری تصاویر ویژه روز عرفه

مقالات و سایر مطالب مرتبط

دعاي امام سجاد در روز عرفه (دعاي47 صحيفه سجاديه)
صحراى عرفات كلاس شناخت و خودسازى امام حسین‏ (ع)
(.... فرصت های طلایی برای بخشش گناهان ....)
آیا دعای عرفه از امام حسین (ع) است؟
دعاي عرفه و شاخه هاي علوم پزشكي
محتوای عرفانی دعای روحبخش عرفه
عرفه فرصتی برای بندگی عاشقانه
...راز وقوف در عرفات...
.اعمال شب و روز عرفه.
...سرزمین عرفات...
...آداب دعا کردن...

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

بازهم به سینه آه

باز هم به لب نوا

می نهم دوباره روی، سوی قبله دعا

اشک گرم و آه سرد

از دلم حکایتی است

در قنوت صد نیاز

می زنم تو را صدا

گشته ام ز خود رها

با تو عهد بسته ام

در کویر سینه ها، چشمه های «ربّنا»ست.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

زمزمه زائران در عرفه

یا رب این کعبه مقصود تماشاگه کیست
که مغیلان طریقش گل و نسرین من است

دست‏های پر از نیازمان را بر آستان مهربانی‏ات می‏گشاییم
و با سر انگشتان پر از التماسمان تنها بر درگاه تو می‏آویزیم.

خدایا؛ تو همانی که
«لَیْسَ لِقضائِهِ دافِعٌ وَ لا لِعَطائِهِ مانِعٌ».

خدایا، تو همانی که در شداید و مصائب تو را خواندم،
اجابت کردی، و اگر شکرت کردم، افزونم دادی.

خدایا، تو را به کدام نامت بخوانم که تمام نام‏ هایت مقدس است؟
تو را به عطایت بخوانم یا به جلالت؟

به رحمانیتت؟ به مهربانی‏ات یا به معبودیتت ؟
به جود و کرمت یا به عفو و بخششت؟

ای خدای کعبه! ما را از خودمان برهان و به خودت برسان.
اکنون که ما را در مقام ابراهیمت جای داده‏ ای،

اکنون که لباسی محرمیّت را به تن کرده ‏ایم و وجودمان را از پلیدی‏ها زدوده ‏ایم،
اکنون که میان صفا و مروه فقط یا رب، یا رب زمزمه می‏کنیم

و اکنون که در چشمه زمزم ایستاده ‏ایم و صدای لبیک از این چشمه می‏جوشد؛
اکنون که در عرفات مناجات، در مقام تعظیم در برابر تو ایستاده ‏ایم،
به ما نشان ده که چه بودیم و چه هستیم.

یا قابِلَ التَّوْباتِ، من این‏جا نیامده‏ ام که توبه کنم و توبه بشکنم،
من آمده ‏ام که در مقام بنده ناچیز، در برابر جلال و بزرگی ‏ات به خاک بیفتم
و وجودم را از تاریکی‏ها بزدایم و تنها نیازمند تو باشم.

دست‏هایم را در مقام سپاس در آستان تو بالا می‏گیرم و فریاد می‏زنم
أَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ فقیر و خسته به درگاهت آمدم،
رحمی! که جز ولای توام نیست هیچ دستاویز.

مرضیه کامرانی اقدام

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

رو به روى دریا دلى حسین علیه السلام



روز عرفه، تفسیر آشکارى را رو به دل ها مى گشاید
و مى گوید که حسین علیه السلام از کدام سرچشمه عرفان مى نوشید
که آنچنان با لب تشنه در کربلاى پر بلا شهید مى شود.

آب هاى همه دریاها، اشک هاى همه چشم ها، چه قدر
پر حسرت اند در برابر دریا دلى حسین علیه السلام !

عرفه، ما را به یاد رأفت حسین و رحمت خدا مى اندازد.
هر کس با کوله اى از دغدغه هاى نگفته و زمزمه هاى پنهانى
رو به سمت ساعت هاى بخشودگى مى آید.

امروز، روز اقتدا به واژه هاى پر سوز حسین علیه السلام است
و دل، اشتغال دیگرى جز تطهیر نخواهد داشت.