ویژه نامه شهادت مظلومانه امام حسن مجتبی علیه السلام* وارث اندوه فاطمه *

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

۩*>♥<*۩ وارث اندوه فاطمه۩*>♥<*۩
۩ویژه نامه شهادت مظلومانه امام حسن مجتبی(ع)۩

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

قال الامام حسن بن علی علیه السلام

اَلتَّقوى‏ بابُ كُلِّ تَوبَةٍ ورَأسُ كُلِّ حِکمَةٍ وشَرَفُ كُلِّ عَمَل

امام حسن علیه السلام فرمودند:

تقوا ، باب هر توبه و سرآمد هر حکمت ، و مایه‏ شرافت هر کارى ‏است

بحارالأنوار، ج 75، ص 110

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

بمان، برادر!

برادر نرو. بگذارداغ مادر و آن در سوخته از خاطرم برود.
بگذار مرهمی بر زخم های سال های غربت پدر بگذارم.

برادر! غریبانه رفتن برای تو زود است. هنوز با داغ مادر
با نبودن پدر، کنا نیامده ام.

چرا تنهایم می گذاری؟
حسین علیه السلام تنهاتر ازمن است. با ما بمان!

برادر! دست هایم محتاج دستگیری توست.
اشک های همیشه ام، شانه های استوار تو را می خواهد.

ای سنگ صبور زینب!
بمان تا با تو از سال های سخت غربت بگویم.
بمان تا رازهای مگوی در گلو مانده ام را با تو نجوا کنم.

برادر! دلم را سوخته تر از این مخواه.
خدا می داند داغ هایی که من دیده ام، هر کدامش برای
از جا کندن کوهی بس است.

نگو که دلت برای مادر تنگ است!
نگو که پدر چشم به راه توست! مگر ما دل نداریم؟

اگر می روی ما را هم با خود از این خاکدان ببر!
مگذار در این روزگار و در مین این مردمِ از حق گریزان، بسوزم!

برادر! حسین علیه السلام را ببین!
در این چند روزکه تو دربسترشهادت افتاده ای، پیر شده است.

پشتش خمیده است. می بینی؛ غم مرگ برادر با برادر چه می کند؟
عباس بر سر و سینه می کوبد.

شمشیر در دست عباس کار عصا را می کند ورنه علمدار بنی هاشم
هم در رثای تو از پا خواهد افتاد.

به قاسم چه بگویم، چگونه آرامش کنم؟

علی خیری

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

حتـــــی مــــیان خــــانه اش هــمدم ندارد
مــــرد غــــریبی کـــه دلش جز غم ندارد

در ســــینه اش از بـــی وفایی هــای کوفه
غــــم آنـــقَدَر دارد که دنیــــا هــــم ندارد

در خـــــانه اش وقتــی اسیر رنج دنیاست
حتـــــی مـــجال گــــریه ی نــم نــم ندارد

امــــا کنـــار او همیــشه زینبـــش هســـت
تا خــــواهرش باشـــد که چیزی کم نـدارد

از کـــودکی داغـــی میان سینه اش هـست
ربطی به مـــرگش آتــش آن ســــــم ندارد

بعدازشهادت هم غریب است وغریب است
حتـــی ضــریحی قـــــبر آقــایـــــــَم ندارد



احمدجواد نوآبادی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

فعالیتهای فرهنگی- هنری- ادبی- صوتی و تصویری

	ویژه نامه شهادت مظلومانه امام حسن مجتبی علیه السلام*وارث اندوه فاطمه*(سال95_94)
	نیستان اندوه {ویژه نامه شهادت غریبانه امام حسن مجتبی علیه السلام}(سال 92-93)
	درسوگ مولای کریمان*{ویژه نامه شهادت غریبانه اماممجتبی(ع)}(سال 90و91)
	ويژه نامه شهادت غريب مدينه٬مولاي کريمان ٬امـام مجتبی علیه السلام (سال 89)
	مجتباي فاطمه شد در شراره......(اشعارشهادت امام حسن مجتبی (ع) }
	پیامک های عرض تسلیت شهادت مظلومانه امام حسن مجتبی علیه السلام
	گالری تصاویر ویژه شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام(سال 95-94)
	آلبوم تصاویر ویژه شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام (سال 92-93)
	دانلود مداحی و روضه خوانی در سوگ امام حسن مجتبی (ع)

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

مقالات و سایر مطالب مرتبط

	شهادت امام حسن مجتبی علیه‌السلام هفتـم صفـر یا 28 صفر؟!
	نمونه هايي ازكرامات و سخاوت امام حسن مجتبي عليه السلام
	پـرتـوى از سيـره و سيمـاى امـام حسن مجتبـى عليه السلام
	وصيت نامه امام حسن (ع) به برادرشان امام حسين (ع)
	چهل سخن حكمت آموز از امام حسن مجتبی عليه السلام
	گزیده ای از احادیث امام حسن مجتبی(علیه السلام)
	بررسی دلائل صلح امام حسن مجتبی علیه السلام
	انتظارات امام حسن مجتبی (ع) از شیعیان
	سلوک قرآنی امام حسن مجبتی علیه السلام
	زیارت نامه امام حسن مجتبی(علیه السلام)
	صبر در سیره امام مجتبى (علیه السلام )
	پرتوی از زندگانی امام حسن مجتبی (ع)
	قرآن و امام مجتبی علیه السلام
	شکوه صبر

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

زینب ای عصاره ی صبرم، آرامش دلم!
هیچ گاه نتوانستم از غصه ی دلم برایت بگویم
و خستگی هایم را به پای نگاه مهربانت بریزم
هرچند همه ی دلخوشی ام تو بودی!

تو کربلا را در پیش داری، همان یک عاشورا برای پیرکردن
تو بس است، مخواه که حدیث غربتم را برایت بازگویم
که تاب دیدن اندوهت را ندارم!

روایت تنهایی من تکرارِ مظلومیت پدر است که مرا نیز تنها گذاشتند
پشتم را خالی کردند آن چنان که فرماندهان لشکرم در
خظ به معاویه نوشتند

«اگر به عراق آیی پیمان می بندیم که حسن را دست بسته به تو می سپاریم». ب

گذار مرا «مزل المؤمنین» خطاب کنند، بگذار سنگم بزنند
و بگویند مؤمنین را روسیاه کردی!

اما کدام مؤمن! ایماننزدانیان بازیچه ای است برای رسیدن
به آن چه نفسشان می طلبد!

من از کوفیان دلسرد شدم چون پدرم راکشنتد، اثاثم را
غارت کردند و نیزه بر شکمم زدند....

شایعه ی سازشِ من با معاویه که پخش شد، خیل عظیمی
از لشکرم به سوی خیمه ام حمله کردند، شمشیرها
به رویم کشیده شد و مظلومیت جامه ای شد بر اندامم!

زینب جان! قاسم این جا چه می کند؟
چطور از نگاه تو فرار کرده و خودش را به بسترم رسانده است
او راآرام کن خواهرم!

به او بگو اگر بعد از من بچه های مدینه او و عبداللّه کوچکم
را آزار دادندو در نزدشان نام مرا به بدی بردند
غم به دلشان راه ندهند و نزد عمویشان عباس علیه السلام بروند.

تا عباس هست بوی یتیمی در شامه ی هیچ کودکی نمی پیچد
و احساس بی کسی بر دل هیچ غریبی چنگ نمی زند.

به او بگو که پهلویش ذخیره ی کربلاست و دست کوچک عبداللّه
نذر حسین علیه السلام، بگو که جای مرا در کربلایش حسین خالی نگذارند.

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

کسی را خبر نکن؛
بگذار در چهاردیواری غربت خویش جان دهم!

همان بهتر که کسی نفهمد زهری که بر جانم نشسته
از نیش مار خانگی ام برخاسته که نان و نمک مرا خورده است.

پدرم در گریز از غم غربت در میان جماعت حق نشناس
خانه نشینی را برگزید تا با خاری در چشم و استخوانی در گلو
شیوه سکوت پیشه کند، اما من در زیر باران تهمت
و زخم زبان و طعنه، سایه بان خانه خویش را شکسته دیدم.

دشمن، آخرین پناه و دستگیرم را نیز به اشغال خود درآورده بود.
خورشید را با کرم شب تاب عوض کردی!

مرا تنها بگذار، دیگر نیازی نیست بوی
خیانت را در پستوی خانه پنهان کنی!

تمام این روزها که بی وفایی ات را با دروغ به هم می بافتی
تا تشت رسوایی ات از بام نیفتد، تاروپود قالی کهنه
و پوسیده دلت، پیش رویم از هم گسسته بود.

تو گمان کردی آن وعده های سر خرمنِ سوخته
می تواند مس وجود تو را طلا کند و ازاین رو، خورشید
را با یک مشت کرم شب تاب عوض کردی!

طلا در همین خانه بود و راز کیمیاگری در دوست داشتن نور!
نگذار چشم زینب علیهاالسلام به تو بیفتد!

از این خانه برو!
صدای قدم های پرشتاب خواهرم در کوچه می پیچد.

هزار بار در دل آرزو کرده است خدا کند که خبر دروغ باشد
و تو بهتر از هرکسی می دانی که خبر را به درستی
به گوش عقیله بنی هاشم رسانده اند.

به کنیزان گفته ام تشت پر از خونابه های جگرم را پنهان کنند.
به تو نیز می گویم که پیش از ورود زینب علیهاالسلام از اینجا برو.

طاقت ندارم پیش از کربلای حسین علیه السلام
چشم خواهرم به چشم قاتل برادرش بیفتد.

همان یک کربلا برای خمیدن قامت زینب علیهاالسلام کافی است.

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

سلام، پیکر تیرباران شده

بقیع، در خلوت غریبانه اش دل به صدای مردی سپرده است؛
مردی که خدا، بسیار دوستش دارد.

ماه، رخسار به خاک مزاری نهاده، که مدت هاست روشنای هیچ
شمعی را حس نکرد، سوسوی هیچ فانوسی را نشنید و
گرمایِ هیچ اشکی را لمس نکرد.

مزاری که مثل صاحب غریبش، غریب است.
تنها حضور اشک های یک مرد را می فهمد.

یک تکّه از آسمان است، که در دل خاک پنهان است.
یک سهم از بهشت است، که در بقیع گم شده است.

یک سوره از قرآن است، که قرن ها تلاوت نشد، جز با لب و زبان همین مرد؛
همین مرد که چهره بر خاک گذارده و غریبانه ترین عاشقانه ها
را در فراق آن غربت بی نهایت، سر داده است!

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

در سوگ آفتاب

گویی تمام تلخی های جهان را چشیده است، کام جانش از شدت
تلخی به آتش می نشیند؛ آتشی که با شرار کینه های نامردمان پدید آمده است.

این التهاب تلخ، تنها نه بر جان امام علیه السلامنشسته است که تمام کائنات
در اضطرابی جانکاه، مظلومیت عروج و جانسپاری او را نظاره گرند.

آسمانِ امشب ستاره ریز آستان اندوه بار امام مجتبی علیه السلام است.
مویه ها و گریه های غریبانه در چشم و دل فرزندان «طاها» قوّت
می گیرد و آخرین ثانیه های زندگی را امام حسن علیه السلام
در آغوش اباعبداللّه علیه السلام می گذراند.

گویی ستون خیمه عرش را کنده اند!
فریاد زینب علیهاالسلام است و طبقات سوگ نشین آسمان!
فریاد زینب علیهاالسلام است و همنوایی اندوه بار ملائک!

دست بر سینه می گذارم؛ رو به قبله!
آری، رو به سمتی که دیوار بقیع، آسمان و زمین را از هم جدا می کند.
تمام غربت بقیع بر دلم می نشیند و بغضی سنگین، راه گریه را می بندد.

آه، چقدر مظلوم هستی، ای امام مظلوم علیه السلام
ای نماد مظلومیت آل رسول صلی الله علیه و آله در تاریخ!

سر به دیوار اندوه می گذارم و غرق می شوم در غریبانه های یادت!
گویی امشب در بقیع، آسمانیان سینه می زنند.

درود خدا بر تمام لحظات زندگی ات که توأم با تلخی و شیرینی بود؛
تلخی هایش، طاقت تو، مقابل بی پروایی و نابخردی منافقین بود

و شیرینی اش، آغوش گرم جدّت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و گرمای
وجود خانواده ای بود که با عطر نام حضرت علی علیه السلام
و حضرت فاطمه علیهاالسلام، آراسته شده بود.

سید علی اصغر موسوی