ویژه نامه وفات حضرت زینب علیها السلام*بانوی عقل و صبر*

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

بانوی عقل و صبر

ویژه نامه وفات حضرت زینب علیها السلام

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

زینب علیهاالسلام برخیز!

ای گل بوستان ولایت! برخیز و بار دیگر علی وار علیه السلام
بر زلف اندیشه و سخن شانه بزن و آتش خطبه هایت
را نیز بر خرمن یزیدیان زمان ما بزن.

ای مادر صبر و ای اساس عفاف!
برخیز و به جان بی رمق مسلمانان، با گوارای
کلام و عصاره پیامت، روحی تازه ببخش.

زینب، ای زبان علی در کام!
و ای استمرار ناله های زهرا در بیت الاحزان هستی!
برخیز و با ما سخن بگو

ای قهرمان داستان کربلا!
بر تن زخمی عدالت، مرهمی نِه و تیر نظم نوین جهانی
را از پر و بال شکسته آزادی و انسانیت بیرون کش.

ای خواهر «تنهاترین سردار»!
می دانم که آسمان دلت در کنار حسن علیه السلام ، خون گریه کرد؛

ای شاه بیت غزل عارفانه و عاشقانه نینوا!
بخوان که: کربلا می مرد اگر زینب نبود!

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

السّلام ای زینب ای معنای عشق
السّلام ای رتبه والای عشق

السّلام ای اسوه صبر و ثبات
السّلام ای روشنی بخش حیات

السّلام ای عزم ورأی استوار
السّلام ای مرتضی را یادگار

السّلام ای رهرو راه حسین
السّلام ای جانِ آگاه حسین

السّلام ای زینب ای جان صبور
السّلام ای در همه غم ها شَکور

ای بلند آوازه عزّت مدار
ای مِهین بانوی مُلکِ افتخار

ای که نام اقدست باشد قرین
با بهار گریه شورآفرین

هرکجا نام تو آید بر زبان
اشک می جوشد به استقبال آن

صاعد اصفهانی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

فعالیتهای فرهنگی - ادبی

	ویژه نامه وفات حضرت زینب علیها السلام *آبروی صبوری* سال (96-95)
	تندیس صبروصلابت{ویژه نامه وفات حضرت زینب علیها السلام}سال 94-92
	محمل نشین عرش کبریا{ویژه نامه وفات حضرت زینب سلام الله علیها}(91)
	فیلم / دفاع‌ تیپ‌ «العباس(ع)» از«حرم‌ حضرت‌ زینب(س)» تکرار تاریخ
	کلیپ عمه سادات بی قراره (به مناسبت وفات خانم حضرت زینب س)
	عقیلة العرب (مداحی و روضه خوانی در سوگ حضرت زینب *س*)
	آلبوم تصاوير ويژه وفات حضرت زینب سلام الله علیها
	پيامک هاي تسليت وفات جانگداز حضرت زینب(س)
	اشعاری به مناسبت وفات حضرت زینب (س)
	معنی این تصویر را فقط شیعه می‌فهمد...

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

مقالات و سایر مطالب مرتبط

	اقدام فعال و آگاهانه حضرت زینب(سلام الله علیها) بر علیه بنی امیه
	زيارتنامه حضرت زينب علیها السلام با ترجمه فارسي
	چهارده نكته از زندگاني حضرت زينب (عليها السلام)
	حضرت زینب (س) بانوی قهرمان کربلا ، اسوه فضائل
	توضیح مختصری پیرامون القاب حضرت زینب (س)
	تحلیل‌ نقش‌ حضرت‌زینب در بیانات رهبرانقلاب
	حضرت زينب (سلام الله علیها) مادر عاشورا
	اگر حضرت زينب سلام الله علیها نبود..
	این خورشید کیست در میان معرکه؟!
	القاب حضرت زینب علیه السلام
	فضائل حضرت زینب علیهاالسلام
	حضرت زينب ؛ فرزند كوثر
	زني كه پيامبر بود ...
	طلایه دار حیا و عفت
	شکوه صبر و شکیب

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

خداحافظ، کربلایی خاتون!
خدا حافظ ای پنجاه و... این همه سال در بدری!

خدا حافظ ای پنجاه و... این همه سال شبانه های زخمی!
خداحافظ ای پنجاه و... این همه سال خستگی ممتد!
خداحافظ ای تا ابد چلّه نشین کربلا، پرستوی زخمی خانه به دوش!

و خدا حافظ ای خاتون غم ها، زبان ناطقه بنی هاشم،
کانون وفا، حیدر ثانی، ای ام المصائب، زینب!...

امشب را سبک تر سفر می کند و سنگینی بار رسالت
خود را بر شانه های زمین می سپارد؛

آن سان که از آن موقع، شانه های زمین، در هر بهاری زخم
بر می دارد و از دل زمین، گل های سرخ رنگ می روید.

لاله، پلاک رنگین کربلاست و رسالت زینب، رساندن
کربلا به مقصد است.لاله، دل پاره پاره شبگرد نینواست.
لاله، دل خون شده زینب است.

بگذر ای مرگ برادر بر دوش
بگذر ای درد سراسر بر دوش

بگذر ای کرب و بلایی خاتون
سینه زخمی مادر بر دوش

بگذر ای مردتر از هر کوفی
بگذر ای پرچم حیدر بر دوش.

مژده باد تو را، زینب!
که دیگر فردایی نیست، این شام غریبان آخرینِ تو
را که کوفیان، خاکستر بر سرت بریزند و بر
اشک های جانسوز کودکان، نیشخند بزنند.

مژده بادت که دیگر، زنان قبیله تاریکی،
بر مظلومیتت کِل نمی کشند!

خاتون!
دیگر راحت شدی و غم فردا را نمی خوری که سر خورشید
را بر نیزه ها ببینی و از سوز جگر، سر بر محمل بکوبی.

خانم!
نمی دانم که این دریای صبر را از کدامین آب
حیات سر کشیده ای که صبر هم در مقابلت زانو زد.

اما سرانجام بعد از پنجاه و چند سال، مقنعه مشکینی را از
سرت برداشتی و با لباس سفید به خانه ابدی ات رفتی.

ابراهیم قبله آرباطان

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

برای زینب می نویسم

برای تو می نویسم، ای زینب!
ای که فریاد با تو آغاز شد و بیداد با تو رسوا!

ای آزاد اسیر! ای قامت سبز اعتراض!
ای نهال بارور ایثار! ای جاری زلال متانت!

ای آیه صراحت و عفت! ای آذرخش خشم!
ای مظهر لطافت و رحمت!

چگونه می توان تو را گفت، تو را نوشت.
قلم در ابهامِ شناختت مانده است.
انسان، در زیبایی کامل در تو متجلی است.

چه کسی را می توان یافت که در هنگام توهین، در های وهوی
کشنده انبوه مردمان، در کوچه های تهمت و تحقیر، در خنده های
شوم پلیدان، آرام و بی هراس این گونه پرصلابت و قاطع، رگبار تند
سخن را بر قلب های سخت خفتگان، چون آتشی مذاب جاری کند.

کیست که در چنین هنگامه سراسر خون و رنج و درد
و تنهایی، هنوز فریادی برای کشیدن و سخنی برای
گفتن و توانی برای ایستادن داشته باشد.

خدایا چگونه باور کنم، چگونه می توانم شانه های ظریفی
را در زیر کوهساران سنگین این همه فاجعه، ایستاده ببینم؟

زینب(س) آیه های توانایی انسان را نوشت و سرود قدرت
ایمان را سرود و شعر بلند رسالت را نگاشت.

دکتر محمدرضا سنگری

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

زینبم، چشم بر هم بگذار!
چشم بر این دنیای پرآشوب و هیاهو فرو بند!

دیگر آسوده شدی مادر، از آنکه ناله بی مادری را در
گلو خفه کنی و شبانه در پی تابوت من بدوی؛

بار سترگ امانت مرا به دوش بکشی و حسرت زده
دستان گرم مادری که گیسوانت را ببافد،
برای برادرانت جای خالی او را پر کنی.

دیگر آسوده شدی مادر، از اینکه تنهایی و غربت پدرت علی
را در کوچه های مدینه ببینی و غم سنگینی که
کمر مرا خم کرد در دل کوچکت جای دهی.

عزیز مادر! دیگر آسوده شدی از دیدن فرق شکافته
عدالت و کاسه های شیر در دست یتیمان بی پدر مانده کوفه.

پاره تن مادر! چشم فرو بند بر تزویر معاویه و طمع یاران
دنیازده. دیگر آسوده شدی از فرو دادن جرعه های
زهری که جگر حسنم را هزار پاره کرد.

زینبم! دیگر آرام بگیر.
از سعی میان صفای گودال تا مروه خیمه گاه
چشم فرو بند بر قامت رعنا و خونین علی اکبر
و لاله های شکفته بر سپیدی گلوی اصغر!

دیگر علمداری از سمت شط برنمی گردد و دیگر خورشیدی
که عاشقش بودی، بر فراز گودال طلوع نخواهد کرد.

عزیز دلم! خطبه هایت، ستون های ستم را لرزاند.
شرم را بر چهره بی وفایی، و عجز و
زبونی را درچشمان آن پست دیدم؛
ن گاه که از حنجره پاک تو، «ما رأیت الا جمیلا» جاری شد.

دختر دردانه ام! اینک، کنار بسترت به استقبال آمده ام.
صدای «یا ایتها النفس المطمئنه» تمام ملکوت
را پر کرده است؛

زینبم، پلک بر هم بگذار!

فاطره ذبیح زاده

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

پلک بر هم بگذار!

زینبم، چشم بر هم بگذار!
چشم بر این دنیای پرآشوب و هیاهو فرو بند!

دیگر آسوده شدی مادر، از آنکه ناله بی مادری را در
گلو خفه کنی و شبانه در پی تابوت من بدوی؛

بار سترگ امانت مرا به دوش بکشی و حسرت زده
دستان گرم مادری که گیسوانت را ببافد،
برای برادرانت جای خالی او را پر کنی.

دیگر آسوده شدی مادر، از اینکه تنهایی و غربت پدرت علی
را در کوچه های مدینه ببینی و غم سنگینی که
کمر مرا خم کرد در دل کوچکت جای دهی.

عزیز مادر! دیگر آسوده شدی از دیدن فرق شکافته
عدالت و کاسه های شیر در دست یتیمان بی پدر مانده کوفه.

پاره تن مادر! چشم فرو بند بر تزویر معاویه و طمع یاران
دنیازده. دیگر آسوده شدی از فرو دادن جرعه های
زهری که جگر حسنم را هزار پاره کرد.

زینبم! دیگر آرام بگیر.
از سعی میان صفای گودال تا مروه خیمه گاه
چشم فرو بند بر قامت رعنا و خونین علی اکبر
و لاله های شکفته بر سپیدی گلوی اصغر!

دیگر علمداری از سمت شط برنمی گردد و دیگر خورشیدی
که عاشقش بودی، بر فراز گودال طلوع نخواهد کرد.

عزیز دلم! خطبه هایت، ستون های ستم را لرزاند.
شرم را بر چهره بی وفایی، و عجز و
زبونی را درچشمان آن پست دیدم؛
ن گاه که از حنجره پاک تو، «ما رأیت الا جمیلا» جاری شد.

دختر دردانه ام! اینک، کنار بسترت به استقبال آمده ام.
صدای «یا ایتها النفس المطمئنه» تمام ملکوت
را پر کرده است؛

زینبم، پلک بر هم بگذار!

فاطره ذبیح زاده

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

خداحافظ ای ام المصائب

خداحافظ، ای زخم های دلت یادگار نینوا!
دیگر امشب به مرور خاطرات سرخ پرپر
شدن کبوتران نخواهی پرداخت؛

که تو نیز کبوترانه کوچ خواهی کرد تا
به کاروان آسمانی حسین بپیوندی.

زمین، چه عرصه تنگی برای پاره های دل فاطمه و علی بود!
گرچه از همان روز که رأس حسین را بر نیزه ها بردند،
بهانه های زندگی ات، به پایان رسیده بود.

مگر گل های چیده وجودت ای ام المصائب،
چقدر می توانستند در آب دیدگانت، زندگی را ادامه دهند؟

از امشب، اشک های فراق یوسف تو، بر دامن پیراهن
خونینشسرریز خواهد شد و زمینیان، داغدار
جای خالی تو خواهند بود.

رزیتا نعمتی