چکیده
هدف این پژوهش ترسیم جایگاه و شخصیت اجتماعی زن در قرآن کریم است، موضوعی که موجب اتهامات ناروایی علی الخصوص در جوامع غربی به دین مبین اسلام شده است. اگرچه نمی توان در این نوشتار کوتاه مضامین بلند قرآن را در این باب به تصویر کشید؛ اما با تأمل در آیات قرآن کریم اثبات می شود که خداوند جایگاه رفیعی برای زنان در جامعه در نظر گرفته و در همه آیات به عظمت و شخصیت والای آنان اشاره نموده و او را عضو مؤثر جامعه معرفی نموده است. آنچه مهم است اینکه تفاوت و تمایزی میان افراد انسانی قرار نداده و زن و مرد را در انجام امور یکصدا ندا داده است. برخی با طرح ادعای برتری مرد بر زن و ادعای منزوی بودن زن، خواسته اند بر این دین و کتاب الهی خرده بگیرند و در پس این ادعای واهی خود حق را باطل جلوه دهند.
در روزگار سیاهی که بر چهره جامعه جهل و تعصب و کوته بینی سایه افکنده بود و دستان و قلب مردان به کشتن دختران معصوم خود عادت کرده بود، خداوند با نزول فرشته رحمتش بر بهترین بنده خود، شخصیت از دست رفته زنان را بین جوامع خودبین و جاهل احیا نمود و در آیاتی کشتن دختران را نکوهش نموده و مردم را بر مؤاخذه آن در روز قیامت ترساند؛ و پس از آن در آیاتی به استعدادهای نهفته زنان توجه داد که تاریخ نیز گویای این مطلب است چه اینکه همین زنان بودند در زمانی که همه جا سخن از شرک بود در دستگاه جبارانه فرعون موجب نجات یکی از بزرگترین پیامبران الهی شدند.