​??????خطاهای شناختی (قسمت دوم)
وقتی از کودکی همیشه یک عینک رنگی بر چشم بگذاریم در واقع همه دنیا را با همان رنگ خواهیم دید. عینک‌های ما در واقع قوانین و فرض‌هایی هستند که از کودکی برای مواجه با دنیا آموخته‌ایم و با وجود اینکه با تجربه‌تر می‌شویم و شرایط تغییر می‌کند اما افکار و عقایدمان بدون تغییر باقی می‌ماند.

۹-باید اندیشی
شما انتظار دارید که اوضاع همان‌طور که شما می‌خواهید و انتظار دارید پیش برود
«باید کارم رو بی نقص انجام بدم»
«باید فلانی همیشه با من خوب رفتار کنه»

۱۰-شخصی سازی
علت بروز حوادث منفی را به شکل افراطی به خودتان نسبت می‌دهید و سهم دیگران را در بروز مشکل نادیده می‌گیرید. خودتان را بی‌جهت مسئول حادثه‌ای قلمداد می‌کنید که به هیچ وجه امکان کنترلش را نداشتید.
«وقتی زنی از معلم پسرش شنید که فرزندش در مدرسه خوب درس نمیخونه با خودش گفت این نشون میده که من مادر بدی هستم»

۱۱-سرزنش گری
دیگران را علت مشکلات و احساسات منفی خود می‌دانید و از طرفی مسئولیت تغییر رفتار خود ا نیز فراموش می‌کنید
«دیگران باعث عصبانیت من میشن»
«والدینم باعث و بانی همه مشکلات من هستن»

۱۲-مقایسه های ناعادلانه
حوادث و اتفاقات را طبق معیارهای ناعادلانه تفسیر می‌کنید. خودتان را با کسانی مقایسه می‌کنید که در وجوهی از شما برتر هستند و به این نتیجه می‌رسید که آدم حقیری هستید.
«او خیلی موفق تر از منه»
«شاگرد اول کلاس در امتحان خیلی بهتر از من عمل کرد. پس بهتر از منه»
«همسن و سال‌های من به چیزهایی رسیدن که من اصلا
نرسیدم. پس من شکست خورده هستم»

۱۳-تاسف گرایی
به جای این که در حال حاضر به دنبال راه‌حلی منطقی و استوار باشید، بیشتر به این مسئله فکر میکنید که ای کاش در گذشته بهتر عمل می‌کردید.
«اگر تلاش کرده بودم شغل بهتری پیدا می کردم»
«ای کاش این حرف رو نمی زدم»

۱۴-چی میشه اگه…
دائما این پرسش در ذهن شما وجود دارد و از خود می‌پرسید اگر فلان اتفاق رخ دهد چه می‌شود؟ و با هیچ جوابی راضی نخواهید شد
«حرف شما درسته اما چی میشه اگر مضطرب بشم؟»
«چی میشه اگه نفسم در سینه حبس بشه؟»

۱۵-استدلال احساسی
از احساسات خودتان صرفا برای تفسیر واقعیت استفاده می‌کنید و گمان می‌کنید که احساسات منفی شما لزوما منعکس کننده واقعیت ها هستند
«چون دلم شور میزنه پس اتفاق ناگواری میفته»

۱۶-نادیده گرفتن شواهد متناقض
شواهد با استدلال‌هایی که با فکرتان هم‌خوانی ندارند را رد می‌کنید.
«هیچ کس منو دوست نداره
(با اینکه روز قبل واسش هدیه گرفتن)»
@kohnesrbazaniran
۱۷-قضاوت گری
به جای اینکه خودتان، دیگران و حوادث پیرامون را بپذیرید و درک کنید، اغلب آن‌ها را رو در قالب ارزیابی های سیاه و سفید نگاه می‌کنید. دائما خودت و دیگران را طبق یکسری از معیارهای دلخواه ارزیابی می‌کنید و نتیجه می‌گیرید که خود یا دیگران پایین‌تر از حدی هستید که باید باشید.
«من اگر جای اون بودم محال ممکن فلان کار رو انجام بدم»

| دافوس مدیا