✿^**^✿ کعبه هفتادو دو ملت{ویژه نامه ولادت آقاامام حسین (ع)✿^**^✿

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

✿^**^✿کعبه هفتاد و دوملت✿^**^✿
ویژه نامه ولادت با سعادت آقا وسرورجوانان بهشت
سید الشهداء‌ حضرت حسین بن علی علیه السلام

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

درس معرفت

قال الامام حسین بن علی علیه السلام :

38. مَاذَا وَجَدَ مَن فَقَدَك؟
وَ مَا الَّذِی فَقَدَ من وَجَدكَ؟
لَقَد خَابَ مَن رَضِیَ دُونَكَ بَدَلا.

چه دارد آن كس كه تو را ندارد؟
و چه ندارد آن كه تو را دارد؟
آن كس كه به جای تو چیز دیگری را پسندد
و به آن راضی شود، مسلما زیان كرده است .

دعای عرفه ، بحار الانوار، ج 98، ص 228

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

شاهکاری قدم لطف خداوند کشید

پرده چون ماه من از چهره تابنده گشود
ماه رویان جهان را ز دل آرام ربود

حوریان گو که بریزند ز دامن اشک‌ها مشک
قدسیان گو که بسوزند به مجمرها عود

عاشقان گو که به صد عزت و اجلال رسید
موکب خسرو خوبان که بر او باد درود

سومین روز ز شعبان چون برآمد خورشید
سومین شمس ولایت ز افق چهره گشود

روز میلاد همایون حسین ابن علی است
باد بر خلق جهان مقدم پاکش مسعود

میوه باغ رسالت، مه ایوان جلال
وارث تاج ولایت، شه اقلیم وجود

مظهر عزت و آزادگی و فضل و کمال
آیت غیرت و مردانگی و رحمت و جود

صولت حیدری از چهره پاکش پیداست
جلوه احمدی از نور جمالش مشهود

سینه گنجینه الطاف و عنایات و کرم
چهره آیینه آیات خداوند ودود

عصمت از فاطمه آموخت، شجاعت ز علی
صبر و احسان ز حسن، حُسن خصال از محمود

شاهکاری قلم لطف خداوند کشید
که بدین جامه ناچیز محال است ستود

همچو یوسف چو قدم بر سر بازار گذاشت
ماه مجلس شد و بر رونق بازار افتاد

کیست این کوکب تابان که پی تهنیتش
از طربخانه افلاک رسد بانگ سرود

کیست این غنچه خندان که زانفاس خوشش
هر دم آید ز فضا بوی خوش عنبر و عود

کیست این لاله خونین که زهفتاد و دو داغ
به فلک می‌رود از آه دل سوخته دود

این حسین است که از مهر جهان افروزش
محو خورشید جمالش شده ذرات وجود

این حسین است که لطفش کند آزاد ز بند
ملکی را که ز درگاه خدا شد مردود

این حسین است که در پیشگه حضرت حق
گاه در حال قیام است و گهی حال قعود

عاشقان را چو فتد دیده بر آن تربت پاک
اشک اندوه و غم از دیده روان است چو رود

نیست جز درگه او اهل ولا را مأمن
نیست جز کعبه او اهل صفا را مقصود

کرم و منزلتش را نبود هیچ شمار
شرف و مرتبتش را نبود هیچ حدود

کس به جز میوه توحید از آن شاخ نچید
کس به جز نکته توحید از آن لب نشنود

جلوه چون کرد در آفاق تجلی حسین بن علی
ظلمت کفر ز آئینه اسلام زدود

شام تاریک دلان شد ز فروغش روشن
کاخ بیدادگران شد ز قیامش نابود

چون گدا جبهه بر آن درگه شاهانه بسای
که در آن بارگه افکنده شهان سر به سجود

خسروا خسته دلان را به نگاهی بنواز
که بود عاشق مسکین به نگاهی خشنود

چون رسا کوی سعادت ز جهان برد کسی
که ره دوستی آل علی(ع) را پیمود

كیمیای اشك؛ سید جلال یاسینی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

امشب بهشت و گلشن رضوان مزین است ،
امشب رواق منزل جانان مزین است.

امشب عرش وزمین برای جشن ،
غرق زیور و جبرئیل درآسمان
و زمین در حال صعود و نزول.
درهای آسمانی گشاده و بر بام عرش،
پرچم رحمت در اهتراز.
ملائک کمر به خدمت بسته
و در حال آمد ورفت.

شب است و زمین نور باران،
گویا خورشید هم منتظر است.
چشم بود و افق بی انتهای آسمان ،
گوش بود و نغمه بی پایان ملکوت .
خدایا ارض و سماء را چه شده
که اینگونه در هیجانند ؟

بیا دل را به گلستان مدینه ،
به خانه فاطمه ببریم .
اینجا چه خبر است که همه اهل بیت
جمع اند و منتظر؟!!

احمد و علی (علیهما السلام ) را بنگر
که چگونه چشم به فاطمه دوخته اند.
آه گوش کن صدای دلنواز نوزادی را نمی شنوی ؟

آری انتظار به پایان رسید
و دومین فرزند علی و فاطمه ( علیهما السلام )،
نور چشم پیامبر به دنیا آمد ،

ملائک را ببین که با آب کوثر
شستشویش می دهند .

آنطرف را بنگر حوران رضوان ،
حریر بهشتی آورده اند
تا فرزند فاطمه را با آن بپوشانند.

به راستی کدام دل است که از لبخند
چشمان نازنین و نگاه عرشی آن نوزاد ،
به تلاطم در نیاید ؟!
نبی کودک را به دامان گرفته ،
از عرش ندا می رسد که نامش را
" حسین "بگذار.

او را به سینه می چسباند ومی بوید.
شادی و شعف خانه علی (ع) را پر نموده،
ملائک ندا می دهند:
به به ازاین شکوفه باغ محمدی
به به ازاین چراغ فروزان احمدی

خوش آمدی حسین جان
که جان عالمی فدای نام تو باد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

تقدیم به ساحت مقدس سومین پیشوای شیعیان جهان
سید وسالارشهیدان آقا امام حسین علیه السلام

*♥*♥*ويژه نامه ميلاد فرخنده سيد شباب اهل الجنة،آقا امام حسين عليه السلام*♥*♥*( ویژه نامه سال90)
۞|♥|♥|♥|۞ ويژه نامه ميلاد فرخنده حضرت امام حسين (ع) ۞|♥|♥|♥|۞( ویژه نامه سال89)
♥╬♥╬ ♥ خدا ميدانداسرارم ،من حسين را دوست دارم (اشعاري در مدح امام حسين (ع) ♥ ╬♥╬ ♥
♥ ♪ ♥ سفینهَ النجاهَ ( مجموعه صوتی مولودی های ویژه ولادت امام حسین (ع) ) ♥ ♪ ♥
گالري تصاوير از حرم مطهر اقا امام حسين و حضرت عباس عليهم السلام
◄*♥*► گالري تصاوير ويژه ميلاد آقا امام حسين (ع) ◄*♥*►
▐♣*♣ ▐زيباترين اشعار دروصف مواليدفرخنده شعبانيه ▐♣*♣▐
▐♣*♣ ▐پيامک هاي تبريک مواليد فرخنده شعبانيه ▐♣*♣▐
*^^*گلچین مولودی ویژه شعبان*^^*

مقالات:

(◕) امام حسین (ع) از نگاه انتوان بارا نویسنده کتاب "حسین در اندیشه مسیحیت"(◕)
(*.*◕*.*) شمه ای از اخلاق آقا اباعبدالله الحسین علیه السلام (*.*◕*.*)
║۩*۞*۩║چهل حدیث گهربار از امام حسین(علیه السلام)║۩*۞*۩║
زیارت امام حسین علیه ‏السلام از نگاه معصومان(علیهم السلام)
•*♥*• جلوه عشق"قصه هاي زندگي امام حسين"ع" •*♥*•
فطرس ملک و پناه بردن به گهواره امام حسین(علیه السلام)
پيامبراني كه دست به دامان امام حسين عليه السلام شدند
◦¨ْ°ْ¨◦¨ْ°ْ¨◦ مناجات های امام حسین علیه السلام◦¨ْ°ْ¨◦¨ْ°ْ¨◦
امام حسين (عليه السلام) شهيد فرهنگ پيشرو انسانيت
عشق به امام حسین(علیه السلام)عشق به خداست
║★║★║★║چهل حديث، سيره حسینى║★║★║★║
همسران امام حسين ـ عليه السلام و نام فرزندان آنان
کلمات قصار وجملات زیبا از امام حسین علیه السلام
۩۞۩ ╬♥╬ ۩۞۩ الم. ذلك الحسين ۩۞۩ ╬♥╬ ۩۞۩

عاقبت دشمني با امام حسين عليه السلام در دنيا
شباهتهاي حضرت حسين با حضرت عيسي -ع-
علت شهرت سوره فجر به نام امام حسین(ع)
•**• شفاعت امام حسین(ع) در قیامت!•**•
چرا به امام حسين كنيه اباعبدالله داده اند؟!!
امام حسين عليه السلام سرچشمه فضائل
آثاروبرکات زیارت امام حسین علیه السلام
حسین علیه السلام، طبیب جامعه بشری
سیره قرآنى امام حسین علیه السلام
امام حسين (ع) از زبان شهيد مطهرى
امام حسین علیه السلام در کلام شهدا
آیات قرآن در شأن امام حسین (ع)
چهل داستان از امام حسین (ع)
دعای امام حسین(علیه السلام)
کرامات امام حسین (ع)

[نرگس منتظر]

میلاد ستارگان آسمان ولایت
حضرت امام حسین(ع) ،
حضرت امام سجاد (‎ع)
و حضرت عباس(ع)
بر شما مبارک باد.

[عهد آسمانى]

سلام بر تو که گلویت، بوسه‏ گاه پیامبر بود.
ای خلاصه فاطمه و علی!
بر ما بتاب که در تیرگی خاک، بی‏ آفتاب یاد تو، پامال عبور روزهاییم
و تنها عشق است که می‏ تواند در تعریف تو، قد راست کند.
امروز، خانه محقر علی، در آفتاب جمال تو، به مرکزیّت عالم، شناخته خواهد شد
و نورِ سرگردانِ حسین که سال‏ها پیش از خلقت آدم در افلاک غوطه می‏خورد،
در قاب جسم خویش، حلول خواهد کرد.
بیا ای هم‏بازی جبرئیل و پیمبر،
که عشق تو، هول قیامت و سکرات مرگ را بر ما آسان می‏کند.
سلام کردم و به من تبسمت جواب داد
فتاد سایه ‏ات سرم، دوباره آفتاب داد
چهار سوی خانه ‏ام سلام می‏ فرستمت
سلام دادم و به من دعای مستجاب داد

[خادمه زینب کبری(س)]

قطره‌ای از کوثر زلال حسینی




پیشوایان معصوم علیهم السلام، مصداق تمام زیبایی های اخلاقی و الگوی جاودانه پاکی و انسانیتند. امام حسین علیه السلام سبط پیامبر، فرزند دختر رسول خدا صلی الله علیه و آله و علی مرتضی علیه السلام، نیز مظهر شجاعت و الگوی فروتنی و تسلیم به درگاه ایزدی است که گرامی‌داشت ولادتش با یاد و خاطره شهادتش گره خورده است.

دوره زندگانی

امام حسین علیه السلام در سوم شعبان سال چهارم هجری با ولادت خود جهان را نورانی ساخت و عطر حضور خود را در گیتی گستراند. آن حضرت حدود شش سال در کنار پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و مادرش حضرت زهرا علیهاالسلام بود و سپس نزدیک به سی سال دوره همراهی با پدرش امام علی علیه السلام را سپری کرد. پس از آن، در زمان امامت امام حسن مجتبی علیه السلام ، ده سال یاور ایشان بود و به وی بسیار احترام می گذاشت.
بعد از آن، ده سال دوره حکومت معاویه را تحمل کرد و سپس در آغاز حکومت نامشروع یزید، بیعت با او را نپذیرفت و به قیام برخاست و همراه با یاران باوفایش، در 57 سالگی به شهادت رسید.

انسان کامل

روح حماسی، یکی از بارزترین ویژگی های انسان کامل است که به تناسب شرایط زمانی و مکانی در شخصیت امام حسین علیه السلام نمایان شده بود. آن حضرت پیش از قیام عاشورا، در کنار پدر بزرگوارش امیرمۆمنان علیه السلام به جنگ با پیمان شکنان و زیاده خواهان پرداخت. از ایشان خطبه ای در جنگ صفین نقل شده است که ضمن آن، مردم را به حماسه و دلیری ترغیب می کند.
امام حسین علیه السلام ، در همان مراحل مقدماتی جنگ صفین که شامیان مسیر آب را بسته بودند، در باز پس گرفتن آب از دست آنان نقش اساسی داشت؛ به طوری که امام علی علیه السلام پس از آن پیروزی فرمود: «هذا اوّلُ فَتحٍ بِبَرَکَةِ الحسین علیه السلام ؛ این نخستین پیروزی است که به برکت حسین علیه السلام به دست آمد».

روح حماسی، یکی از بارزترین ویژگی های انسان کامل است که به تناسب شرایط زمانی و مکانی در شخصیت امام حسین علیه السلام نمایان شده بود. آن حضرت پیش از قیام عاشورا، در کنار پدر بزرگوارش امیرمۆمنان علیه السلام به جنگ با پیمان شکنان و زیاده خواهان پرداخت

سیره اجتماعی امام

سیره اخلاقی و رفتاری سیدالشهداء علیه السلام نشان دهنده روح بلند او و تربیت در دامان پیامبر و علی علیه السلام و تجسم قرآن کریم در عمل و اخلاق اوست . مهمان نواز و بخشنده بود ، به خویشاوندان رسیدگی می کرد ، سائلان را محروم نمی گذاشت ، به فقیران می رسید ، برهنگان را پوشانده و گرسنگان را سیر می کرد ، بدهی بدهکاران را می داد ، بر یتیمان شفقت و مهربانی داشت ، ضعیفان را کمک و یاری می کرد ، صدقاتش فراوان بود و مالی که به دستش می رسید میان تهیدستان تقسیم می کرد . بسیار عبادت خدا می کرد و روزه می گرفت ، بیست و پنج بار پیاده به سفر حج رفت ، شجاعتش زبانزد همگان بود ، در میدان نبرد استوار و بی باک بود ، اراده ای نیرومند و روحیه ای والا داشت ، هرگز ذلت و حقارت را نمی پذیرفت ، مرگ را بر زندگی ذلیلانه ترجیح می داد ، غیرتمند بود ، صراحت لهجه و صلابت در بیان حق داشت ، حلم و بردباری و تحملش بسیار بود ، کریم و بزرگوار بود و با کمترین بهانه ای غلامان و کنیزان خویش را آزاد می کرد ، شبها غذا به درخانه محرومان می برد ، متواضعانه با فقیران و مساکین همنشین و هم غذا می شد . امر به معروف و نهی از منکر را دوست داشت و از خلافها و جنایتهای ظالمان بشدت انتقاد می کرد ، جوانمرد و با فتوت و اهل گذشت بود ، کینه بدی کننده را به دل نمی گرفت ، اهل عفو بود ، بزرگی روح و کرم او همه را شیفته رفتارش می ساخت ، خانه اش پناهگاه و مرکز امید درماندگان بود ، اهل شب زنده داری بود ، در شب و روز هزار رکعت نماز می خواند ، در ماه رمضان ختم قرآن می کرد ، پولها و بخششهایی را که معاویه می فرستاد می گرفت و میان فقرا تقسیم می کرد ، سالی یک بار نصف همه دارایی خود را در راه خدا به نیازمندان صدقه می داد ، ثروت را ذخیره نمی کرد ، محاسن خویش را خضاب می کرد .

سیره اخلاقی و رفتاری سیدالشهداء علیه السلام نشان دهنده روح بلند او و تربیت در دامان پیامبر و علی علیه السلام و تجسم قرآن کریم در عمل و اخلاق اوست

سیره عاشورایی امام

خصلتهای برجسته و سیره متعالی آن حضرت ، در صحنه های مختلف نهضت عاشورا نیز جلوه داشت . به عنوان نمونه : قاطعانه بیعت با یزید را رد کرد و از مدینه خارج شد ، در سخت ترین شرایط محاصره و سختی و تشنگی در کربلا هم پیشنهاد تسلیم شدن و بیعت را نپذیرفت ، عزتمندانه به استقبال شهادت رفت ، جوانمردانه به حر و سپاه تشنه او در طول راه آب داد و بالاخره توبه حر را روز عاشورا پذیرفت ، بیعت خود را از یاران برداشت تا هر که می خواهد برگردد ، غلام و خادم خویش را هم آزاد گذاشت و از او خواست که اگر می خواهد برود ، به یتیمان مسلم بن عقیل پس از شهادت پدرشان مهربانی کرد ، شب عاشورا را برای مناجات و تلاوت قرآن و عبادت مهلت خواست ، تا آخرین لحظات حتی در قتلگاه هم حالت تسلیم و رضا داشت ، بر سختیها و شداید کربلا و شهادت اصحاب صبوری کرد ، روز عاشورا با آن همه داغ و مصیبت و تشنگی و تنهایی چون شیر جنگید و از انبوه دشمن نهراسید ، قیام خویش را با انگیزه امر به معروف و نهی از منکر دانست ، بارها در طول سفر کربلا بی اعتباری دنیا را گوشزد کرد و زهد خویش را نشان داد ، هتاکیهای دشمنان را روز عاشورا حلیمانه تحمل کرد ، اثر انبانهایی که به خانه محرومان برده بود ، پس از شهادتش بر پشت و دوش آن حضرت دیده شد .

پی نوشت:
این ویژگیهای رفتاری در منابع زیر آمده است : مناقب ، ابن شهر آشوب ، ج 4 ، ص 65 ، حیاة الامام الحسین ، ج 1 ، ص 112 ، المحجة البیضأ ، ج 4 ، ص 222 ، سیرة الائمة الاثنی عشر ، ج 2 ، ص 29 ، کشف الغمه ، ج 2 ، ص 226 ، بحارالانوار ، ج 44 ، ص 189 و عوالم ، ج 13 ، الامام الحسین ، ص 59)

فرآوری: آمنه اسفندیاری

بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان

---

منابع:
مجله گنجینه، مرداد 1387، شماره 72.
کتاب، فرهنگ عاشورا ، محدثی، جواد.
مجله گلبرگ، شهریور 1385، شماره 78.
سایت حوزه.

[خادمه زینب کبری(س)]

نقطه اتصال تمام خوبی ها




روز سوم شعبان سال چهارم هجری در مدینه مولودی که وجودش عالم بشریت را الی الابد دچار حیرت نموده، در خاندان رسالت پا به عرصه هستی نهاد؛ هفت سال در مهد تربیت نبوت رشد یافت و تمام اسرار رسالت و ولایت بوسیله پیغمبر اکرم صلی الله علیه وآله؛ آن فرد اکمل بشریت بوجود مقدس اش تلقین گردید. مربّی حسین علیه السلام آنچنان قوی العزم و دارای نیروی ولایت مطلقه بود که توانست چنان شخصیتی را تربیت کند که پس از قرن ها تمام جهانیان در برابر بزرگی و جلالت او زانو به زمین زنند؛ سفینة النجاتی که نقطه اتصال تمام خوبی ها است.

فضائل حسین علیه السلام

استقامت و پایداری
استقامت و پایداری در راه آرمانهای انسانی و امور متعالی از والاترین آموزشهای مدرسه حسینی است که جز با استقامت و پایداری نمی توان حقی را بر پاداشت و در برابر سختی عقب ننشست و در برابر هوا و هوس آلوده نگشت. آن بزرگوار می فرماید: «در برابر آنچه برایت سخت و ناخوشایند است، اما تو را بر حق نگه می دارد پایداری کن، و در آنچه برایت مطلوب و خوشایند است اما هوا و هوس تو را بدان سوی می کشد استقامت بورز.
حسین علیه السلام پرورده علی علیه السلام مظهر تام صبر قرآنی است. و از او آموخته است که چگونه در زندگی استقامت ورزد و صبر پیشه کند.(1)
نقل شده در شب عاشورا، زینب علیهاالسلام یکی دو نوبت نتوانست جلوی گریه اش را بگیرد، یک بار آن قدر گریه کرد که بر روی دامن برادر بیهوش شد و حسین علیه السلام اینگونه زینبش را آرام می کند:
«لایذهبن حلمک الشیطان؛ خواهر عزیزم! مبادا وسوسه شیطانی بر تو مسلط شود و حلم را از تو برباید!»(2)
زندگی و نهضت حسینی بر پایه استقامت و پایداری شکل یافت و هر چه آزمون ها و بلاها بیشتر و سخت تر شد پایداری و استقامت حسین علیه السلام افزونتر و والاتر شد.

انسانیت انسان به وفاداری و امانتداری اوست، و کمال و سعادت او به میزان کمالی است که در این امر بدان دست یافته است. این امر در مدرسه حسینی چنان با اهمیت و اساسی تلقی می گردد که در تمام احوال و سلوک حسینی مبتنی بر وفاداری و امانتداری بود، حتی بر پیمان برادر با معاویه و صلحنامه منعقد شده پایدار ماند و خلاف عهد و پیمان عمل نکرد

نقل کرده اند که آخرین مناجات حسین علیه السلام آن اسوه پایداری و استقامت چنین بود:
«ای پروردگاری که جز تو خدایی نیست، در برابر قضا و قدر تو شکیبایم، ای فریادرس دادخواهان که جز تو پروردگار و معبودی نیست، بر حکم و تقدیر تو شکیبایم، ای فریادرس آن که او را فریادرسی نیست!»(3)

تواضع و فروتنی
سیر به سوی کمالات و فضائل انسانی در بستر تواضع خالصانه محقق می گردد و در مدرسه حسینی اساس بر این اصل استوار است که انسان هیچ چیز را از خود ندانسته ، به تواضع نائل گردد و خود را بالاتر و برتر از دیگران نبیند و با انسان ها از سر کرامت ایشان رفتار نماید. سلوک و رفتار حسین علیه السلام سرشار از جلوه های زیبایی تواضع است.
روایت شده است که روزی امام حسین علیه السلام بر گروهی از مستمندان گذشت که سفره ای حقیرانه برپا کرده بودند و از تکه هایی نان که در آن گرد آورده بودند می خوردند. چون حسین علیه السلام را دیدند، او را به همنشینی و هم سفره شدن دعوت کردند. پس آن حضرت درودشان گفت و در کنارشان نشست و با آنان هم غذا شد و فرمود: «إنَّ اللهَ لایُحِبُّ المُتَکَبِّرِینَ [المُستَکبِرینَ]» همانا خداوند گردنفرازان [گردنکشان] را دوست ندارد.
آن گاه به آنان گفت: « شما مرا به خوان میهمانی خود دعوت کردید و من اجابت کردم، آیا دعوت مرا می پذیرید؟» گفتند: « آری، ای فرزند رسول خدا». پس برخاستند و همراه آن حضرت به منزل او رفتند و حسین علیه السلام از همسرش رباب خواست تا آنچه در خانه دارند برای آن میهمانان فراهم نماید.(4)

وفاداری و امانتداری
انسانیت انسان به وفاداری و امانتداری اوست، و کمال و سعادت او به میزان کمالی است که در این امر بدان دست یافته است. این امر در مدرسه حسینی چنان با اهمیت و اساسی تلقی می گردد که در تمام احوال و سلوک حسینی مبتنی بر وفاداری و امانتداری بود، حتی بر پیمان برادر با معاویه و صلحنامه منعقد شده پایدار ماند و خلاف عهد و پیمان عمل نکرد.(5)
شاگردان مدرسه حسین علیه السلام نیز چه زیبا امتحان وفاداری خود را با درجه عالی پاس کردند؛ آنها در شب عاشورا که امام علیه السلام ضمن ایراد خطبه ای به یاران خود اجازه داد بروند؛ چنین پاسخ دادند:
به خدا سوگند اگر از تو جدا نمی شویم، جانهای ما فدایت، با چنگ و دندان تو را حفظ می کنیم و چون کشته شویم به عهد خود وفا کرده ایم و تکلیف خویش را ادا نموده ایم.
آری شاگردان مدرسه حسین علیه السلام ، وفاداری و امانتداری را بر همه چیز مقدم دانستند.

سیر به سوی کمالات و فضائل انسانی در بستر تواضع خالصانه محقق می گردد و در مدرسه حسینی اساس بر این اصل استوار است که انسان هیچ چیز را از خود ندانسته ، به تواضع نائل گردد و خود را بالاتر و برتر از دیگران نبیند و با انسان ها از سر کرامت ایشان رفتار نماید

سخن از حسین علیه السلام و کمالاتی که به وسیله آنها به خدا رسید در این مجال اندک قابل احصاء و بیان نیست. سلوک حسینی میزانی است نیکو در آموختن تواضع و فروتنی و دستیابی به افضل فضائلی که در بستر این کمال انسانی تدارک گردیده و نصیب انسان می شود.

عطایای انبیاء به سبب حسین علیه السلام

به سبب امام حسین علیه السلام، دو چیز به انبیاء عطا شده است:
اول اینکه آن حضرت مقتدای آنان بود در مصیبت، پس به هر مصیبتی می رسیدند تأسی به او می کردند در صبر کردن!
دوم اینکه از برای ایشان فرج حاصل می شد در وقت تلفظ به اسم حسین علیه السلام، چنانکه روایت شده:
«اول: قبول توبه آدم در وقتی اسماء خمسه را به او تعلیم نمودند.
دوم: نوح کشتیش بر جودی مستقر شد.
سوم: زکریا را بشارت به یحیی دادند.
چهارم: یونس از شکم ماهی نجات یافت.
پنجم: کشف ضرّ ایوب شد.
ششم: فدا از برای اسماعیل آمد.
هفتم: یوسف از چاه نجات یافت،
هشتم: یعقوب به وصال یوسف رسید!
چون همه ایشان در هنگام شدت امر متوسل به اسماء خمسه شدند و چون گفتند بحق الحسین دعای ایشان مستجاب گردید».(6)

پی نوشت:
1) مدرسه حسینی، مصطفی دلشاد تهرانی، انتشارات دریا، ص148.
2) حماسه حسینی، مرتضی مطهری، ص234.
3) عبدالرزاق الموسوی المقرم، مقتل الحسین، ص357.

4) بحارالانوار، ج44،ص189.
5) انساب الاشراف، ج3، ص 366.
6) حسین را نیکو بشناسیم، مرکز پرورش اسلامی جوانان، ص160.

فرآوری: فاطمه زین الدین

بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان
منابع :کتاب مدرسه حسینی ،مصطفی دلشاد تهرانی
کتاب حماسه حسینی ،شهید مطهری
نشریه مرکز پرورش اسلامی جوانان ، حسین را نیکو بشناسیم

[شكوه انتظار]

آسمان‏ها را آراسته‏اند.
پرچم‏های سبز و سرخ، در کوچه کوچه کهکشان،
با نسیم دلنواز صلوات به حرکت در می‏آیند و کاینات،
منتظر آمدن کسی است که نام مبارکش را بر تارک عرش آویخته‏اند؛ حسین!
مشتاق‏تر از تمام آسمانیان، آن‏که در کالبد روحانی خویش نمی‏گنجد،
جبریل علیه‏السلام است.
اوست که آغوش پرندین خود را به سمت نوازشش گشوده است.
امروز تمام آسمان را سرود «فتبارک الله» فرا گرفته است.
وه چه زیباست کودک زهرا علیهاالسلام !
وه چه زیباست میوه طاها!
گویی تبسمش آکنده از عطر سیب است؛
عطر سیبی که هنوز هم بهترین خاطره مدینه و دل‏انگیزترین عطر پگاهان کربلاست.
چون نوری که از دل خورشید برآید.
قدم در عالم خاک می‏گذارد و آغازین شگفتی حضورش را با سجده در برابر محبوب و حبیب خویش به تماشا می‏گذارد.
و لحظه‏ای بیش نیست که سر ارادت خاکستان به آستان حضرت دوست نهاده است؛
سری که در نهایت، قربانی کوی او خواهد شد.
گویی تمام افلاکیان نامش را می‏دانند و مرامش را می‏ستایند!
گویی تمام عرشیان، از روز ازل منتظر تولّد او بوده‏اند.
پرچم غیرت را در کویر نامردمی‏ها به اهتزاز درآورد!
او می‏آید از ازلی‏ترین نقطه آفرینش که چراغ هدایت باشد و کشتی نجات.
او می‏آید تا عاشورا به عظمت خویش ببالد.
او می‏آید تا کربلا، مشام جهان را با «عطر سیب» آشنا کند.
او می‏آید تا ولایت، اوج غریبانگی خود را حس کند.
او می‏آید تا صبر را، ایثار را، شهادت را... معنا کند.
او می‏آید تا کسی «غیرت دینی» را به فراموشی نسپارد.
می‏آید تا سفارش به امر به معروف و نهی از منکر بر زمین نماند.
آری، می‏آید، نقطه اوج رسالت و ولایت؛ نقطه‏ای که قله کمال آدمی و نزدیک‏ترین فاصله با خداوند است؛
آنجا که حتی فرزند مانع این قرابت نمی‏شود!
مولا، ای عظمت شهادت!
چقدر نامت دلنشین است؛ حتی برای شهادت!
چیست پنهان در نامت که اشک را مجال تأمل و درنگ نمی‏دهد و عشق را حیران عاشقانگی خویش کرده است!
مولای عاشقان جان باخته!
چقدر یادت برای عارف شدن مغتنم و نامت برای عاشق شدن زیباست!
کربلا تنها با تبسّم تو جان گرفت و عاشورا تنها با ترنم عاشقانگی‏هایت نامی شد.

مولای عاشقان!
سلام بر تو باد تا واپسین روز آسمان و زمین!
میلادت مبارک!