از وابستگی تا وارستگی {ویژه نامه عید فرخنده قربان}

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

▓彡♥彡▓ قربانگاه نفس ▓彡♥彡▓
彡♥彡ویژه نامه عید فرخنده قربان彡♥彡

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

صدای پای عید می آید.

عید قربان عید پاک ترین عیدها است

عید سر سپردگی و بندگی است.

عید بر آمدن انسانی نو

از خاکسترهای خویشتن خویش است.

عید قربان عید نزدیک شدن دلهایی است

که به قرب الهی رسیده اند.

عید قربان عید بر آمدن روزی نو و انسانی نو است

عید برعاشقان مبارک باد عاشقان عیدتان مبارک باد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

الإمام علیّ علیه السلام :

سَمِعتُ رَسولَ اللّه ِ صلى الله علیه و آله یَخطُبُ یَومَ النَّحرِ ، وهُوَ یَقولُ :
هذا یَومُ الثَّجِّ والعَجِّ ، والثَجُّ : ما تُهریقونَ فیهِ مِنَ الدِّماءِ ،
فَمَن صَدَقَت نِیَّتُهُ کانَت أوَّلُ قَطرَةٍ لَهُ کَفّارَةً لِکُلِّ ذَنبٍ ،
والعَجُّ : الدُّعاءُ ، فَعِجّوا إلَى اللّه ِ ، فَوَالَّذی نَفسُ مُحَمَّدٍ بِیَدِهِ
لا یَنصَرِفُ مِن هذَا المَوضِعِ أحَدٌ إلاّ مَغفورًا لَهُ ،
إلاّ صاحِبَ کَبیرَةٍ مُصِرًّا عَلَیها لا یُحَدِّثُ نَفسَهُ بِالإِقلاعِ عَنها .


امام علی علیه السلام فرموده اند:

شنیدم رسول خدا صلی الله علیه وآله روز عید قربان ،
خطبه می خواند ومی فرمود :
امروز ، روز «ثجّ» و«عجّ» است . ثجّ ، خون قربانی هاست که می ریزید .
پس نیّت هرکس صادق باشد ، اولین قطره خونِ قربانی او کفّاره همه گناهان اوست ،
و«عجّ» ، دعاست . پس به درگاه خداوند دعا کنید ،قسم به آن که جان محمّد(ص)
در دست اوست ، از اینجا هیچ کس بر نمی گردد ، مگر آمرزیده شود ،
جز کسی که گناه کبیره انجام داده وبر آن اصرار ورزد
ودر دل خود تصمیم بر ترک آن ندارد .


کتاب «حج و عمره در قرآن و حدیث» صفحه 361

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

اکنون ابراهیم است و فرزند دلبند او،
فرزند انتظارهای طولانی، میوه دل او، پاره جگر او...
و فرمان حقّ: اسماعیلت را ذبح کن!

اسماعیل را هم‏چون قربانی، به قربان‏گاه ببر،
سرش را بر مذْبَح بگذار، کارد بر گلویش بنه، خونش را جاری ساز...
و بکش، بکش اسماعیلت را...

قربانی کن هر آن‏چه میان تو و حقیقت مطلق است،
به قربانگاه ببر هر آن‏چه را که میان تو و «او» فاصله می‏اندازد.

ای بت شکن تاریخ! اکنون... اکنون، اسماعیل،
فرزند دلبندت را به قربانگاه ببر!

ای ابراهیم؛ ای قهرمان توحید؛ ای آزموده؛
ای گذشته از آتش؛ ای برگزیده خدا؛ ای وارث رسالت؛
ای پیامبر پاکی؛ ای رسول روشنی! آنک آخرین آزمون بندگی است.

اسماعیل تو، جاه توست، مال و موقعیت
و مقام و شهرت و قدرت و مکنت توست.

اسماعیل تو دنیای توست و هر آن‏چه در دنیا به آن دل بسته‏ ای.
اسماعیل تو، نفس توست؛ اسماعیل، تویی؛
و تا از میان برنخیزی، به وصلِ حقّ نمی‏رسی.

پیرمرد یک عمر، بار انتظار فرزند به دوش کشیده بود؛
سارا را توان فرزند آوردن نبود.

در نشیب حیات، ناباورانه، فرزند را از هاجر جُست،
و شگفتا که یافت؛

و اینک پس از سال‏ها انتظار و رخ نمودن ابرهای تیره نومیدی،
خورشید میلاد اسماعیل، آتش در نهادِ شبستان سرد او نهاده بود.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

اسماعیل هدیه‏ ای بود از سوی خدا به صبر ناگزیرِ بت شکن تاریخ.
اما اراده خداوند، بر توحید محض خود استوار شده بود.

باید تمام بت‏ها می‏ شکستند تا جان ابراهیم،
به حریم خلوت عشق راه می‏یافت.

و آنک آخرین بتِ نَفْس، آخرین خواست دنیا،
آخرین تصوّر حایل میان خود و خدا، اسماعیل بود.

قلب مضطرب ابراهیم را تأیید اسماعیل آرام می‏کند:
به فرمان خدا عمل کن پدر!

اشک در چشمان پیر سال ابراهیم شعله می‏کشد.
برای آخرین بار سر تا پای اسماعیل را می‏نگرد.
دیگر تاب و توانش نیست. دیدگان را بر هم می‏نهد و دلش آرام می‏گیرد.

عزیزترین ذبیح خدا سر بر تخته سنگ منا می‏نهد
و تیغ ابراهیم بر رگ گردنش می‏نشیند که ناگاه...
گوسفندی... و فرمان خدا که گوسفند را ذبح کن!

ابراهیم در جان خویش، اسماعیل نفس را کشته بود؛
و فرشتگان شاهد حماسه شگفت توحید بودند.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

اي تو جان نوبهاران، خوش رسيدي، خوش رسيدي!
اي تو شور آبشاران، خوش رسيدي، خوش رسيدي!

اي شراب آسماني، اي طلوع مهرباني
با تو شد خورشيد خندان، خوش رسيدي، خوش رسيدي!

اي که نامت گشته ذکر هر دم جان و روانم
اي شفاي درد پنهان، خوش رسيدي، خوش رسيدي!

آمدي چون ماه تازه، تيغ بر کف، خنده بر لب
آمدي اي عيد قربان! خوش رسيدي، خوش رسيدي!

آمدي چون سيلْ جوشان ، بي‌خبر، ناگه، خروشان
تا کني اين خانه ويران، خوش رسيدي، خوش رسيدي!

خانه‌ي عقل زبون را، عقل سرد تيره‌گون را
کرده‌اي با خاک يکسان، خوش رسيدي، خوش رسيدي!

شعر مي‌جوشد ز من، پيوسته هر شب، هر سحرگه
از تو شد اين چشمه جوشان، خوش رسيدي، خوش رسيدي!

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

فعالیتهای فرهنگی ، هنری ، ادبی و تصویری



اسماعیل نفس درمسلخ عشق *ویژه نامه عید سعید قربان (سال 91)

مکتب عاشقی، مشق بندگی { ویژه نامه عیدسعیدقربان } ( سال90)
..عيد سعيد قربان برمسلمین مبارک باد ( ویژه نامه سال 89 )..
...گالری تصاویر متحرک وبسیارزیبای عید سعید قربان...
.....اشعار برگزیده در توصیف عید سعید قربان.....
......پیامک های زیبای تبریک روز عید قربان......







مقالات و سایر مطالب مرتبط

عید قربان"روزی كه انسان ازخداوند نمره قبولی گرفت
.....قربانی از چه زمانی مرسوم شده است؟ .....
......عید قربان عید تمام مسلمانان جهان.......
.......فضیلت نماز عید قربان در قرآن.......
......آنچه عید قربان یادآوری می کند.....
......اعمال شب و روز عید قربان......
......ویژگی حج مقبول چیست ؟......
......عید قربان؛ جلوه‎گاه تعبد ......
......قربان و قربانی در قران.....
......عید قربان در روایات......
......احکام و شرایط قربانی......
......احکام نماز عید قربان......

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

«خوشا به قربان‏گاه عشق رفتن»





خوشا سر به سوداى معبود سپردن و فرمان بردن از حضرت دوست!

خوشا شيطان درون خويش را به بند كشيدن و
از هر چه غير دوست، چشم پوشيدن!

خوشا لحظه قربانى كردن بت‏هاى ظاهر و باطن به پاى عشق
و هم‏سفر شدن با راهيان كوى دلدار!

خوشا گرگ‏هاى خشم و غضب را از ديار دل خويش راندن!

خوشا نوبت به زمين زدن ناقه‏ هاى تكبر كه اسباب زحمت آدمى‏ اند
و سد شده‏ اند در مسير رستگارى‏ اش!

خوشا روايت «بسم الله» بر گلوى خويش خواندن
و كلمه توحيد را بر تخت پادشاهى قلب نشاندن!

خوشا جهاد اكبر با مدعيان دروغين خدايى و خوشا جان عزيز
خويش را به قربان‏گاه عشق بردن وگذشتن از همه چيز به خاطر او!





ميثم امانى

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

سالك راه عشق، پلك‏هاى بسته مى‏ خواهد و قلب روشن
آنجا صحنه عاقلانه ‏ترين جنون‏هاى دلدادگى ‏ست؛

جايى كه آنچه هست، معرفت است؛
نه مصلحت.

در اين مسير، روح من، اسماعيل من است و
براى ابراهيم شدن، تيغى تيزتر از «فراموشى خود» ندارم.

به راستى، تنها كسانى فراموش نمى ‏شوند
كه خود را از ياد ببرند.

بارالها! نفس خويش را در هر لحظه «رمى جمرات» مى ‏كنم
تا هر آنچه جز تو در من تجسم شود، محكوم به نابودى باشد.

الهى! حجّ درونى‏ ام را به قربانى ‏كردن نفس پايان ده تا
اسماعيل وجودم را كه در من به وديعه نهاده‏اى،
با همان معصوميت كودكانه به ديدار تو آورم.

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

چه میعادگاه خلوت و زیبایی!
اسماعیل، در دست‏های اراده ابراهیم.

سر اسماعیل، در آغوش پدر و نگاه اسماعیل، نه به چشم‏های پدر، که به
آن سوی ابرها و آسمان‏ها و خدایی که چند لحظه بعدتر را بهتر از همه می‏دانست.


آن روز، نه گلوی اسماعیل بریده شد و
نه ابراهیم پدری را بر بندگی ترجیح داد.

تنها رضایت و سرسپردگی به «او» بود که بیداد می‏کرد،
پس به رسم نمایش سرفرازی و قبولی، گوسفندی ذبح شد.


از آن روز بزرگ و باشکوه تاکنون
جشن میعاد اسماعیل و ابراهیم با فرمان پروردگار،
هرسال و هر قربان، تکرار می‏شود

که جشن دلدادگی و شیدایی است و در دل ایمان مومنان دوست، آذین
پرنشاط قرب و دیدار، بسته می‏شود.

مبارک باد!